Shkruan:Aferdita Bano, Psikologe Këshillimi, Terapiste EMDR, niveli i parë. Terapiste ABA
Frika,prindërit dhe fëmijët
Në një libër të mrekullueshëm mbi frikën e fëmijëve, Lawrence J. Cohen e shpjegon me një fabul të thjeshtë por jashtëzakonisht domethënëse frikën që ndjejnë fëmijët dhe mënyrën e përballimit të saj. Për ti qetësuar, është thelbësore që prindi ose kujdesetari i fëmijës , duhet të angazhohet që të jetë i qetësuar vetë më parë.
Lawrence tregon se si ai e ka kuptuar shumë shpejt rëndësinë e këtij parimi të thjeshtë, duke vështruar sjelljen e zogjve dhe duke bërë disa eksperimente me ta. Një zogth i frikësuar në përgjithësi sillet si shumë kafshë të tjera kur është në rrezik, qëndron palëvizur.Për shembull, skifterët nuk sulmojnë asgjë që nuk është gjallë, dhe kjo është arsyeja pse zogjtë përpiqen të mashtrojnë skifterët ose grabitqarët e tjerë .
Pas një momenti frike çdo zogth fillon duke lëvizur në heshtje, duke kuptuar se nuk ka më asnjë rrezik. Lawrence zhvilloi një eksperiment me dy zogj në një kuti; Një nga zogjtë u frikësua qëllimisht dhe filloi të qëndronte palëvizur, zogu tjetër levizte i lirë duke mos qënë i friksuar.Duke parë tjetrin që lëvizte i qetë, filloi pas një kohe shumë të shkurtër të lëvizë në heshtje edhe zogu i frikësuar. Nëse zogthi i parë do të kishte aftësinëë për të menduar, ai mund të ketë bërë një argumentim të tillë : “Unë jam ende i frikësuar, por zogthi tjetër lëviz i qetë përreth, natyrisht nuk ka më asnjë skifter për momentin kështu që mund të lëviz edhe unë . ”
Në një eksperiment të dytë, Lawrence, lëshoi zogthin e dytë, shumë kohë më pas dhe rezultoi se si zogthi i parë , edhe pse ishte i lirë dhe të kishte mundësi për të lëvizur, duke parë se i dyti qëndonte palëvizur priti më gjatë për të lëvizur i qetë ,ndryshe nga rasti i parë.
Arsyetimi hipotetik i zogthit të parë mund të ketë qënë: “Unë nuk e shoh skifterin, por zogthi tjetër ndoshta e sheh një të tillë, pasi ai nuk lëviz, kështu që do të jetë më mirë mos të lëviz”
Nëpërmjet këtyre eksperimenteve arrijmë në përfundimin se fëmijët e frikësuar shikojnë, nëse ka njerëz të frikësuar apo të qetë, nëse prindërit janë të frikësuar, do të jetë shumë më e vështirë për një fëmijë të shqetësuar apo të frikësuar, për të gjetur qetësinë. Kjo është arsyeja pse në vend që të pyesni fëmijët: “Nga cfarë ke frikë?” Sugjerohet ti kërkohet atyre: “Të lutem më shiko në sy unë nuk kam frikë”, Me qëllim që ti tregoni atyre , që ka një “zogth të dytë” i cili nuk ka frikë, dhe kështu nuk ka asnjë rrezik.
Për disa prindër kjo nuk është gjithmonë e lehtë. Sidomos kur shohin fëmijën e tyre të frikësuar për vdekje, por duhet përpjekje për të mbajtur kontakte me realitetin. Në praktikë, ne duhet të jemi në gjendje të jemi si “zogth dytë ” për fëmijët tanë të frikësuar.
