Shkruan: Kosovare GJEVUKAJ, Psikologe klinike…
Sjellje të përsëritura, të vazhdueshme dhe agresive që synojnë të shkaktojnë frikë, shqetësim ose dëmtim ndaj trupit, emocioneve, vetëvlerësimit ose reputacionit të një personi tjetër.
Bullizmi nënkupton sjellje të përsëritura dhe agresive nga një nxënës ku:
- a) Sjellja shkakton, dëmtime, frikë ose shqetësim të një individi tjetër, përfshirë dëmtimin psikologjik ose dëmtimi i reputacionit të individit.
- b) Sjellja ndodh në një kontekst ku ekziston një çekuilibër i vërtetë ose i perceptuar midis nxënësit dhe individit bazuar në faktorë si ; fuqia, mosha, inteligjenca, fuqia e grupit të bashkëmoshatarëve, statusin ekonomik, statusin shoqëror, fenë, origjinën etnike, orientimin seksual, rrethanat familjare, gjininë, racën, aftësinë e kufizuar ose marrjen e arsimit special, dëmtime ndaj trupit, ndjenjave, vetëbesimit, ose reputacion…. Mund të jetë fizike (p.sh., goditja, shtyrja), verbale (p.sh., thirrja e emrit, talljen, racizmin ) ose social (p.sh., përjashtimi i të tjerëve nga një grup, përhapja e thashethemeve ) . “
Ngacmimi është abuzimi i fëmijëve i kryer nga bashkëmoshatarët e fëmijëve.
Bullizmi, term i cili përdoret nga hulumtuesit arsimor, i referohet një modeli të vazhdueshëm abuzimi që synon një individ dhe është i qëndrueshëm gjatë javëve, muajve apo edhe viteve, është mizore dhe e pashmangshme, e bazuar përgjithësisht në një mosbalancim të vërtetë apo të perceptuar të pushtetit. thjesht jashtë qëllimeve në ndonjë mënyrë tjetër, më pak të dukshme.
Përshembull, dhunuesi mund të jetë shumë popullor dhe të ketë mbështetjen e miqve të mjaftueshëm për të siguruar që viktima kurrë nuk mund të fitojë dorën e sipërme. Mund të ketë formën e abuzimit verbal, shkatërrimit të qëllimshëm e miqësive që viktima mund t’i kishte gëzuar, apo frikësimi fizik dhe abuzimi fizik.
“Viktimat e ngacmimeve në mënyrë rutinore përjetojnë një erozion të rëndë të vetëvlerësimit dhe vetëbesimit, madje edhe kur ata filluan me personalitete të fuqishme dhe vetëbesim të lartë.
Viktimat zhvillojnë një paaftësi për t’u përqendruar në punën e shkollës dhe fillojnë të shmangin shkollën, shpesh duke i kërkuar prindërve për t’i dërguar ata diku tjetër ose për t’i shkolluar ata në shtëpi, izolimi i tyre rritet pasi që ata që vijnë dhe miqtë nuk duan të lidhen me ta, që vëmendja e dhunuesit të mos bjerë në sy ndaj atyre që e kalojnë vëmendjen, dhe si rrjedhojë viktimat e ngacmimit kanë një rritje të konsiderueshme të mundësisë së braktisjes së shkollës , krahasuar me bashkëmoshatarët e tyre jo-viktimë.
Pa dyshim, viktimat e ngacmimeve shpesh vuajnë nga depresioni i rëndë dhe janë të rrënuar nga tentimet vetëvrasëse ….
Studimet tregojnë se 7 deri në 15% e fëmijëve në shkollat fillore dhe të mesme janë viktima të ngacmimeve të ashpra, pra këta fëmijë përjetojnë forma të ndryshme të bullizmit.
“Dëbuesit zakonisht janë të ndritshëm për të mbajtur aktivitetet e tyre të fshehura nga të rriturit që mund të ndërhyjnë. Zbuluesit nuk janë fëmijët e pasigurt dhe të padëshiruar që popullojnë nocione stereotipike të ngacmimit. Tabelat për viktimat që ankohen te zyrtarët e shkollave. Karakteristika e tyre më e rëndësishme dhe më e përhapur në të vërtetë është mungesa e ndjeshmërisë “.
Lirimi mund të jetë i drejtpërdrejtë (si ballë për ballë) dhe indirekt (mbrapa). Ngacmimi i tërthortë është më i vështirë për t’u njohur dhe për t’u përgjigjur, sepse personi që ngacmohet nuk mund të jetë i pranishëm kur ngacmohet.
Qëllimi primar i ngacmimit indirekt është përjashtimi social ose dëmtimi i reputacionit ose statusit të një fëmije brenda një grupi kolegjial. Shembujt përfshijnë përhapjen e zërave keqdashës ose thashethemet rreth një fëmije, shkrimin e komenteve të dëmshme për një fëmijë dhe / ose inkurajimin e të tjerëve që të mos luajnë me një fëmijë. “Vajzat kanë tendencë më të madhe për të marrë pjesë në ngacmimin e tërthortë sesa djemtë”.
Shkruan: Kosovare GJEVUKAJ, Psikologe klinike…
